Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Z historii Zakładu Biologii Komórki:

Zakład Biologii Komórki został formalnie utworzony 1 kwietnia 1979 roku w Instytucie Biologii Molekularnej.

Już wcześniej, od 1968 roku przedmiot „biologia komórki" był wykładany w ramach zajęć fakultatywnych dla 4 roku studentów biologii, a od 1972 roku jako przedmiot obligatoryjny, wraz z ćwiczeniami laboratoryjnymi. Od 1972 roku działała też Pracownia Biologii Komórki. Kierownikiem nowo utworzonego Zakładu został prof. dr hab. Włodzimierz Korohoda (prof. od wiosny 1979 r.), a pierwszymi pracownikami Zakładu byli: dr Barbara Kalisz-Nowak (dr w 1977 r.), dr Jolanta Cieślak (dr w 1977 r; obecnie dr Jolanta Stanisz pracująca w Kanadzie), mgr Marta Michalik (dr w 1980 r.), mgr Jan Łabanowski (dr w 1980 r; obecnie profesor w USA), mgr Jan Kajstura (dr w 1981 r., hab. w 1991 r; obecnie profesor w USA) oraz mgr Jadwiga Pieguszewska (obecnie J. Golda) i Elżbieta Filo (obecnie E. Sater).

Tematyka badań naukowych dotyczyła właściwości i roli błon komórkowych w regulacji ruchów, wzrostu i różnicowania komórek oraz metod hodowli komórek zwierzęcych in vitro.
W latach: 2006-2022 w Zakładzie zatrudnionych było siedmioro samodzielnych pracowników naukowych: emerytowany prof. zw. dr hab. Włodzimierz Korohoda, prof. dr hab. Zbigniew Madeja, prof. dr hab. Jarosław Czyż, prof. dr hab. Justyna Drukała, dr hab. Marta Michalik, prof UJ, dr hab. Jolanta Sroka, prof UJ i prof. dr hab. Ewa Zuba-Surma. Na stanowisku adiunktów oraz asystentów zatrudnieni byli między innymi: dr Eliza Łączna (Zimoląg), dr Monika Rak, dr Sylwia Bobis-Wozowicz, dr Damian Ryszawy, dr Katarzyna Piwowarczyk (Szpak), dr Elżbieta Karnas (Kamycka), dr Małgorzata Sekuła-Stryjewska, dr Paweł Ferdek, dr Sławomir Lasota, dr Milena Paw (Kosińska), dr Dawid Wnuk. 

Na stanowiskach samodzielnych biologów pracowali także m.in.: dr Julia Borowczyk, dr Sylwia Bobis-Wozowicz, dr Damian Ryszawy, dr Katarzyna Piwowarczyk, dr Anna Łabędź-Masłowska, dr Katarzyna Kmiotek-Wasylewska, dr Dawid Wnuk, dr Marcin Piejko, mgr Maciej Pudełek, mgr Joanna Stalińska, mgr Alicja Ślusarczyk. Na stanowiskach pracowników naukowo-technicznych m.in. mgr Lidia Ciastoń, mgr Jadwiga Golda, mgr Elżbieta Sater oraz mgr inż. Maria Starostka-Wróbel. Stanowiska administracyjne w Zakładzie zajmowały m.in. mgr Katarzyna Wolan oraz mgr Anna Przybyszewska. 

Zakład wyposażony jest w podstawową aparaturę, umożliwiajacą prowadzenie badań, których wyniki są publikowane w międzynarodowych, recenzowanych czasopismach, zamieszczonych na tzw. Liście Filadelfijskiej.

Historie doktoratów, które powstawały w Zakładzie Biologii Komórki można prześledzić klikając w link: DOKTORATY

Informacje kontaktowe

https://zbk.wbbib.uj.edu.pl

Adres: ul. Gronostajowa 7, 30-387 Kraków

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

KALENDARIUM ZAKŁADU BIOLOGII KOMÓRKI

23.11.2023 Interdyscyplinarny Zespół Projektu BioMiStem pod kierunkiem Prof. dr hab. Ewy Zuby-Surmy został nagrodzony w XXI edycji Nagrody Gospodarczej Prezydenta RP za nowoopracowany „lek komórkowy” pod nazwą MesoCellA–Ortho. Profesor Ewa Zuba-Surma została członkiem Zespołu ds. Komórek Macierzystych i Terapii Komórkowych Polskiej Akademii Nauk. Zespół został powołany przy Wydziale V Nauk Medycznych PAN.

W ramach konkursu na Indywidualne Granty Badawcze finansowanie uzyskał projekt dra Dawida Wnuka pt. Mechanizmy wpływu buteiny na procesy komórkowe podczas remodelingu oskrzeli w astmie. Projekt będzie prowadzony we współpracy zagranicznej z Katedrą Chorób Płuc Uniwersytetu w Maastricht. Dr Dawid Wnuk jako aktywny członek Polskiego Towarzystwa Biochemicznego został polskim delegatem PTBioch do międzynarodowych struktur FEBS (Federacji Europejskich Towarzystw Biochemicznych) Junior. Jego zadaniem jest stworzenie ogólnoposlkich struktur FEBS Junior Poland.
Zespół pod kierunkiem naszego byłego pracownika dr. Marcina Piejko opracował nową metodę odbudowy tkanek miękkich powłok ciała w miejscach ich ubytku. Opracowana metoda bazuje na sposobie przetworzenia tkanki tłuszczowej dowolnego dawcy, a następnie przeszczepienia uzyskanego preparatu w miejsce ubytku tkanki. Preparat ten – nazwany przez twórców adipoECM – organizm traktuje jak rusztowanie, które zasiedlane jest przez własne komórki pacjenta, w tym również naczynia krwionośne. Wydziałowa Komisja ds. konkursu Research Support Module na dofinansowanie badań doktorantów i uczestników studiów doktoranckich na WBBiB zorganizowanego w ramach programu strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim podała wyniki rozstrzygniętego właśnie konkursu. Wśród laureatów znalazło się dwóch doktorantów z naszego Zakładu: Mgr Maciej Pudełek. Tytuł projektu: Charakterystyka mechanizmów indukowanej działaniem doksorubicyny mikroewolucji komórek glejaka wielopostaciowego. Mgr Jacek Litewka. Tytuł projektu: Strategie terapeutyczne w przewlekłym zapaleniu trzustki.

Z okazji polskiej premiery (14.06.2023) książki pt. „The Code Breaker: Jennifer Doudna, Gene Editing, and the Future of the Human Race” Waltera Isaacsona, w dn. 23.06.2023 w Zakładzie Biologii Komórki gościliśmy jednego z bohaterów książki - dra Krzysztofa Chylińskiego – współtwórcę technologii edycji genów CRISPR-Cas. W ramach pobytu dra Chylińskiego na WBBIB UJ odbył się również wykład otwarty. 

Dr Milena Paw oraz dr Dawid Wnuk zostali zaproszeni przez wydawnictwo Insignis do wykonania konsultacji naukowej tłumaczenia książki pt. „The Code Breaker: Jennifer Doudna, Gene Editing, and the Future of the Human Race” Waltera Isaacsona -  wybitnego biografa światowej sławy, autora bestsellerów Steve Jobs i Leonardo da Vinci. 
W dn. 24.05.2023 prof. dr hab. Ewa Zuba-Surma otrzymała prestiżowe stypendium Fundacji Kościuszkowskiej i w jego ramach odbędzie staż na Uniwersytecie stanowym w Newadzie, gdzie realizować będzie badania dotyczące pro-regeneracyjnej roli pęcherzyków zewnątrzkomórkowych (ang. Extracellular vesicles; EVs) wydzielanych przez komórki macierzyste. Odebrała go w Ambasadzie USA w Warszawie z rąk Ambasadora USA w Polsce.
MesoCellA-Ortho - biologiczny produkt leczniczy terapii zaawansowanej (ang. Advanced Therapy Medicinal Product), którego substancję czynną stanowią ludzkie autologiczne mezenchymalne komórki macierzyste/stromalne z tkanki tłuszczowej (ang. Adipose Tissue-derived Mesenchymal Stem/ Stromal Cells, AT-MSCs) stworzony w ramach projektu BioMiStem kierowanego przez prof. dr hab. Ewę Zubę-Surmę we współpracy z firmą Galen Ortopedia Sp. z o.o. zdobył prestiżowe wyróżnienie i tytuł: „Polski Produkt Przyszłości”.
Dr Milena Paw i Dr Dawid Wnuk współtworzyli numer specjalny Biomecidices zatytułowany: „Fibroblasty: Spostrzeżenia z perspektywy molekularnej i patofizjologicznej”. 
Dr Paweł Ferdek otrzymał od Narodowego Centrum Nauki finansowanie w konkursie SONATABIS12 w wys. 3 670 394 zł na badania objęte projektem pt. Nowe spojrzenie na choroby trzustki – sygnalizacja jonowa, mitochondria i kanał TRPA1. Jego projekt znalazł się na 4 miejscu listy rankingowej na 16 przyznanych projektów w całej Polsce, spośród 125 wniosków złożonych w konkursie.
W dn. 12.01.2023 decyzją Wiceprezes Polskiej Akademii Nauk dr hab. Mirosławy Ostrowskiej, Kierownik ZBK, prof. dr hab. Zbigniew Madeja został powołany na Członka Rady Naukowej Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN na kadencję 2023-2026.
W roku 2023 w ZBK doktorat obroniły 3 osoby: Sylwia Noga, Jessica Catapano, Tomasz Wróbel.

W roku 2022 Mgr Agnieszka Kusiak i mgr Maciej Pudełek otrzymali finansowanie swoich projektów badawczych w programie Narodowego Centrum Nauki PRELUDIUM20. Mgr Agnieszka Kusiak otrzymała 209 446 zł na realizację projektu: Zmiany w mitochondriach aktywowanych komórek stelarnych trzustki i ich implikacje w stanach patofizjologicznych tkanki, natomiast mgr Maciej Pudełek 207 101 zł na realizację projektu: Mitofuzyny jako determinanty oporności komórek glejaka wielopostaciowego na doksorubicynę.
Dr Elżbieta Karnas została wyróżniona przez PTBK za publikację: Extracellular vesicles from human iPSCs enhance reconstitution capacity of cord blood-derived hematopoietic stem and progenitor cells., w której jest pierwszym autorem oraz otrzymała finansowanie projektu MINIATURA5, na projekt: Metody inżynierii genetycznej jako narzędzie w badaniach nad molekularnym mechanizmem wpływu pęcherzyków zewnątrzkomórkowych z komórek iPS na komórki krwiotwórcze krwi pępowinowej w ramach którego odbyła zagraniczny trzymiesięczny staż naukowy w Hanowerze. 
Prof. dr hab. Ewa Zuba-Surma współorganizowała dwie sesje naukowe podczas zorganizowanej w Krakowie międzynarodowej konferencji Tissue Engineering and Regenerative Medicine International Society (TERMIS) - European Chapter 2022.
Decyzją Komisji ds. POB BioS indywidualny grant badawczy: Migracyjny i elektrotaktyczny potencjał fibroblastów mikrośrodowiska litego guza trzustki otrzymał dr Sławomir Lasota. W konkursie na dofinansowanie badań doktorantów i uczestników studiów doktoranckich na WBBiB ogłoszonego w ramach programu strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim znalazł się również projekt mgr Agnieszki Kusiak pt. Rola fragmentacji mitochondrialnej komórek stelarnych w progresji i oporności na chemoterapię gruczolakoraka przewodowego trzustki.  
Dr Milena Paw oraz dr Dawid Wnuk zostali zaproszeni przez wydawnictwo Insignis do wykonania korekty naukowej tłumaczenia książki pt. „MOONSHOT; Inside Pfizer's Nine-Month Race to Make the Impossible Possible” Dr Albert Bourla – prezes i dyrektor generalny firmy Pfizer. Wersja polska po naukowej korekcie  pt.: Moonshot. Wyścig z czasem. Jak Pfizer w dziewięć miesięcy dokonał niemożliwego ukazała się drukiem 08.03.2022.
W roku 2022 w ZBK doktorat obroniły 2 osoby: Agnieszka Szkaradek oraz Dawid Wnuk.

W roku 2021 Prezydent Rzeczypospoltej Polskiej nadał dr hab. Justynie Drukale tytuł profesora nauk medycznych i nauk o zdrowiu.
Dr Sylwia Bobis-Wozowicz otrzymała finansowanie swojego projektu TANGO IV, NCBiR Innowacyjny lek do leczenia zwłóknień narządowych.
W roku 2021 doktorat w ZBK obroniła Katarzyna Kmiotek-Wasylewska.

Z głębokim żalem i niedowierzaniem pożegnalismy naszą współpracownicę, a dla wielu przyjaciółkę i koleżankę dr hab. Jolantę Srokę, prof. UJ, która odeszła nagle w styczniu 2021 r.

W roku 2020 Prezydent Rzeczypospoltej Polskiej nadał dr hab. Ewie Zubie-Surmie tytuł profesora. 18 lutego Narodowe Centrum Nauki ogłosiło wyniki konkursu MAESTRO 11. W panelu nauki o życiu, finansowanie w wys. 4 494 000 zł przyznano projektowi dr hab. Ewy Zuby-Surmy zatytułowanemu: Molekularne i komórkowe mechanizmy pro-regeneracyjnego działania pęcherzyków zewnątrzkomórkowych (EVs) z komórek macierzystych w uszkodzeniach niedokrwiennych serca: Rola microRNAs.
Finansowanie swojego projektu badawczego: Co sprawia, że zaktywowane komórki stelarne powodują zwłóknienie trzustki? w kwocie prawie 2 mln zł otrzymał również dr Paweł Ferdek. 
W dniu 25 listopada 2020 roku Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego powołał prof. Zbigniewa Madeję na członka Rady Uczelni na kadencję 2021–2024. Profesor Zbigniew Madeja został rownież wybrany do Komitetu Biologii Molekularnej Komórki PAN jako członek specjalista. To już druga kadencja profesora Madeji w KBMK PAN. Po raz pierwszy profesor Madeja zasiadał w Komitecie w latach 2016-2019. 
Michał Rąpała pod opieką naukową dra Damiana Ryszawego otrzymał finansowanie w wys. 220 tys. zł na realizacje projektu: Synergiczne działanie nowych porfiryn manganowych z askorbinianem sodu jako układ do celowanych terapii przeciw-nowotworowych przyznanego w konkursie DIAMENTOWY GRANT 9.
W roku 2020 doktorat w ZBK obronił Marcin Luty.

Z głębokim żalem i niedowierzaniem pożegnalismy naszego współpracownika, a dla wielu przyjaciela i kolegę dra Damiana Ryszawego, który odszedł nagle w dn. 11.09.2020 roku.

Jesienią 2010 roku, po kilkuletnich staraniach dr Justyny Drukały, otwarto w Zakładzie Pracownię Inżynierii Komórkowej i Tkankowej; pracownia uzyskała akredytację. Poniżej kilka fotografii z uroczystego otwarcia Pracowni:

Również w roku 2010 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał dr hab. Zbigniewowi Madei tytuł profesora.

W roku 2011 dr hab. Jarosław Czyż otrzymał finansowanie projektu w konkursie NCN OPUS1. 361 000 zł przeznaczono na badania: Analizy interakcji między komórkami raka prostaty i układu odpornościowego a śródbłonkiem w obrębie "niszy metastatycznej".

W roku 2012 dr Marta Michalik została odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotym Medalem za Długoletnią Służbę, natomiast prof. dr hab. Zbigniew Madeja otrzymał finansowanie w wys. ponad 435 tys. zł na realizację projektu NCN OPUS4 zatytułowanego: Dynamika i lokalizacja miejsca aktywacji GTPaz z rodziny białek Rho podczas elektrotaksji komórek poruszających się zgodnie z różnymi strategiami migracyjnymi.

W roku 2013 dr hab. Ewa Zuba-Surma otrzymała finansowanie w projekcie NCN SONATA BIS3. Kwota w wys. prawie 1,5mln zł została przenzaczona na realizację badań w projekcie: Badania efektywności mikrofragmentów z komórek macierzystych modyfikowanych genetycznie, jako nośników miRNA o działaniu proangiogennym i kardiomiogennym. Mgr Katarzyna Piwowarczyk otrzymała finansowanie w konkursie: PRELUDIUM5 na projekt: Interferencja fenofibratu z właściwościami "niszy metastatycznej" komórek raka płuc.

24 lipca 2014 r. Kierownik Zakładu prof. dr hab. Zbigniew Madeja został dziekanem Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ. ​Po raz pierwszy, pełniąc tę funkcję, poprowadził Radę Wydziału w dn. 23 września 2014. Pełnił tę funkcję do roku 2020. Funkcję Prodziekana ds. dydaktycznych w roku 2014 objęła również dr hab. Marta Michalik, prof. UJ z naszego Zakładu i pełni ją do dnia dzisiejszego. W roku 2014 doktoraty w Zakładzie Biologii Komórki obroniły 3 osoby: Ewa Niedziałkowska, Monika Rak oraz Katarzyna Piwowarczyk (Szpak).

W roku 2015 Prezydent Rzeczypospoltej Polskiej nadał dr hab. Jarosławowi Czyżowi tytuł profesora, natomiast dr hab. Ewa Zuba-Surma otrzymała finansowanie swojego projektu zatytułowanego: Optymalizacja złożonych biokompatybilnych rusztowań opartych o grafen oraz zdefiniowane populacje komórek macierzystych dla celów regeneracji tkanek w konkursie NCN SYMFONIA 3 w wysokosci prawie 5 mln złotych! Dr Damian Ryszawy otrzymał prawie 700 tys. zł na realizacje projektu pt. Rola białek Snail-1 oraz Cx43 w regulacji inwazyjności komórek ludzkiego glejaka wielopostaciowego w konkursie SONATA10 NCN. W roku 2015 doktoraty w Zakładzie Biologii Komórki obroniły 3 osoby: Damian Ryszawy, Katarzyna Wójcik-Pszczoła (Wydział Lekarski UJ), Paulina Koczurkiewicz-Adamczyk (Wydział Farmaceutyczny UJ).

W roku 2016 dr hab. Marta Michalik oraz dr. hab Jarosław Czyż otrzymali finansowanie w projekcie OPUS9. Dr hab. Marta Michalik otrzymała 952 000 zł na badania: Fenotypowe przejścia fibroblastów oskrzelowych w miofibroblasty - rola zróżnicowanej aktywacji szlaku TGF-beta/Smad w komórkach pochodzących od astmatyków i osób niechorujących na astmę oskrzelową - badania in vitro w modelu 2D, 3D i EMTU, natomiast prof. dr hab. Jarosław Czyż otrzymał prawie 750 000 zł na badania: Wpływ fenofibratu na potencjał inwazyjny komórek raka prostaty modulowany przez chemioterapeutyki. Dr Sylwia Bobis-Wozowicz uzyskała natomiast finansowanie w wys. prawie mln złotych w konkursie NCN SONATA12 pt. Wpływ hipoksji na charakterystykę molekularną oraz potencjał biologiczny, w tym zdolność do regeneracji serca, pęcherzyków zewnątrzkomórkowych wydzielanych przez ludzkie indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste. Mgr Anna Masłowska-Łabędź otrzymała finansowanie w konkursie NCN ETIUDA 4 na projekt: Ocena potencjału biologicznego mikropęcherzyków z hodowli antygenowo zdefiniowanych komórek macierzystych szpiku kostnego dla celów regeneracji tkanek. W roku 2016 doktoraty w Zakładzie Biologii Komorki obroniły 2 osoby: Julia Borowczyk-Michałowska oraz Eliza Zimoląg (Łączna).

W roku 2017 dr hab. Justyna Drukała za badania w dziedzinie inżynierii tkankowej otrzymała nagrodę Złoty Otis, natomiast Konsorcjum BioMiStem, w skład którego weszły: Uniwersytet Jagielloński (lider), Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych w Warszawie, Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Instytut Farmakologii PAN w Krakowie, Instytut Zootechniki - Państwowy Instytut Badawczy w Krakowie oraz Instytut Medycyny Innowacyjnej Sp. z o.o. w Krakowie. pod bezposrednim kierownictwem dr hab. Ewy Zuby-Surmy uzyskało finansowanie w konkursie STRATEGMED, NCBiR. Projekt pt. Opracowanie zoptymalizowanych metod leczenia uszkodzeń tkankowych w oparciu o innowacyjne kompozyty oraz mezenchymalne komórki macierzyste i ich pochodne u pacjentów z chorobami cywilizacyjnymi otrzymał prawie 17 mln zł na badania! W roku 2017 doktoraty w Zakładzie Biologii Komorki obroniły 3 osoby: Milena Paw (Kosińska), Sławomir Lasota oraz Maciej Grys.

W roku 2018 Pracownicy Zakładu Biologii Komórki oraz Zakładu Biochemii Fizycznej na czele z prof. Martą Dziedzicką-Wasylewską i prof. Zbigniewem Madeją zorganizowali w dn. 9-14 lutego w Zakopanem XLV. Szkołę Zimową pt. Signaling – from molecules to cells and back. (ABP, Vol 65, No 3/2018). W skład Komitetu Organizacyjnego weszli również dr Damian Ryszawy i mgr Dawid Wnuk z naszego Zakładu. Profesor Zbigniew Madeja otrzymał ponad milion złotych w konkursie OPUS16 na realizację badań: Dwufazowy mechanizm reakcji elektrotaktycznej mysich fibroblastów 3T3: komplementarna rola kanałów jonowych i receptorów chemoatraktantów. Do zespołu dołączył dr Paweł Ferdek, który rozpoczął realizację swojego projektu badawczego: Alkoholowe zwłóknienie trzustki – rola komórek stelarnych, wewnątrzkomórkowych sygnałów wapniowych oraz białek z rodziny Bcl-2. Srodki na ten cel w wys. prawie 800 tys. zł uzyskał w projekcie FNP HOMING 4/2017. Mgr Katarzyna Kmiotek-Wasylewska ze srodków NCN otrzymała finansowanie swojego projektu ETIUDA6 pt. Prokardiomiogenne i proangiogenne właściwości mikropęcherzyków komórkowych pochodzących z ludzkich indukowanych pluripotencjalnych komórek macierzystych wykazujących nadekspresję wybranych mikroRNA. W roku 2018 doktorat w ZBK obroniła Marta Adamiak. 

W roku 2019 dr hab. Justyna Drukała otrzymała tytuł: Człowiek Roku 2018 – nagroda Dziennika Polskiego i Gazety Krakowskiej za „humanizm i empatię oraz pasję w pracy naukowej, za przeszczep milionów wyhodowanych komórek skóry pacjentowi, który miał poparzone 95 procent powierzchni ciała”Mgr Dawid Wnuk ze srodków NCN otrzymał finansowanie swojego projektu ETIUDA7 pt. Określenie roli szlaku TGFβ1/Smad w procesie fenotypowego przejścia fibroblastów oskrzelowych w miofibroblasty w astmie. Dr Milena Paw otrzymała finansowanie projektu MINIATURA3 NCN: Rola deacetylaz histonowych w epigenetycznej regulacji indukowanych przez TGF-β1 przejść fenotypowych ludzkich fibroblastów oskrzelowych w miofibroblasty w astmie. Maciej Pudełek pod opieką naukową dra Damiana Ryszawego otrzymał finansowanie w wys. 220 tys. zł na realizacje projektu: Rola mechanizmów warunkujących lekooporność w kształtowaniu potencjału inwazyjnego komórek ludzkiego glejaka wielopostaciowego przyznanego w konkursie DIAMENTOWY GRANT 8. W roku 2019 doktorat w ZBK obroniły dwie osoby: Anna Łabędź-Masłowska oraz Elżbieta Karnas (Kamycka).

Od października 2006 roku Zakładem kieruje prof. dr hab. Zbigniew Madeja.

W roku 2007 Pracownicy Zakładu na czele z dr Justyną Drukałą i dr hab. Zbigniewem Madeją zorganizowali w dn. 7-11 marca 2007 r. w Zakopanem XXXIV. Szkołę Zimową pt. Komórka i jej środowisko. Szkoła została zorganizowana z okazji 70. urodzin prof. Włodzimierza Korohody. 
Również w roku 2007 postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dn. 09.10.2007 dr Justyna Drukała została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi.

W latach 1994 - 98 Polskę opuścili dr hab. Jan Kajstura, dr hab. K. Reiss, dr B. Wójciak, dr Z. Pietrzkowski. Wszyscy kontynuują karierę naukową, większość na samodzielnych, kierowniczych stanowiskach w USA i Wielkiej Brytanii. Na ich miejsce, w Zakładzie zostali zatrudnieni dr Zbigniew Madeja (obecnie prof. dr hab), mgr Justyna Drukała (obecnie prof. dr hab.), mgr Jolanta Sroka (zm. w 2021 r.), mgr Małgorzata Pierzchalska (obecnie dr hab. prof. w Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie), mgr Jarosław Czyż (obecnie prof. dr hab.). Równoczesnie studia doktoranckie rozpoczęło kilka osób, które po uzyskaniu stopnia doktora podjęły pracę w innych instytutach naukowych (m. in. dr Ewa Stępień, dr Anna Jurkiewicz, dr Maria Mycielska, dr Laura Bandura). Nowi pracownicy naukowi Zakładu odbyli staże zagraniczne w USA, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji, Szwajcarii i Szwecji, a wielu absolwentów Zakładu pracuje naukowo poza Polską (prof. dr hab. Magdalena Chrzanowska-Wodnicka, prof. dr Magdalena Kucia, dr Agnieszka Patkaniowska).
W latach 90. obok prowadzenia badań podstawowych, zainteresowano się ich wykorzystaniem w praktyce medycznej. Nawiązano współpracę z dr. Kazimierzem Cieślikiem, Odrynatorem Oddziału Oparzeń i Chirurgii Plastycznej w Szpitalu im. Rydygiera w Krakowie. Zaczęto wykorzystywać hodowane w Zakładzie keratynocyty skóry ludzkiej do leczenia niegojących się ran troficznych i oparzeń. Zorganizowano na terenie szpitala Pracownię Inżynierii Komórkowej i Tkankowej, której kierownikiem została dr Justyna Drukała.
W pracowni tej obok badań na komórkach skóry (keratynocytach, fibroblastach i melanocytach) prowadzono hodowle tych komórek, wykorzystywane do leczenia ran pacjentów. W kolejnych latach rozszerzono współpracę na leczenie oparzeń dzieci (współpraca z prof. dr hab. Jackiem Puchałą) i ran w jamie ustnej (współpraca z prof. dr hab. Janem Zapałą) oraz żylaków (doc. dr hab. Rafał Niżankowski).

W drugiej połowie lat 90. obok wcześniej prowadzonych badań rozpoczęto analizowanie oddziaływań między komórkami nowotworowymi i prawidłowymi w procesach tworzenia przerzutów, regulacji wzrostu i różnicowania komórek macierzystych, wpływu związków metaloorganicznych na komórki, a w ostatnich trzech latach na szerszą skalę, współpracując ze studentami i doktorantami, rozpoczęto badania związane z wykorzystaniem elektrochemii w biologii komórki. Ten szeroki zakres badań opartych na wykorzystaniu hodowanych in vitro komórkach ludzkich i zwierzęcych związany jest z opanowaniem przez pracowników Zakładu metod cytometrii i fotometrii wspomaganych komputerowo, immunocytochemicznych oraz elektrochemicznych. Prowadzona jest współpraca z licznymi ośrodkami zagranicznymi, z których niektóre kierowane są przez byłych pracowników Zakładu, oraz z innymi instytutami naukowym w Polsce.

W latach 80. po wyjeździe z Polski dr J. Cieślak i dra J. Łabanowskiego rozszerzono zakres badań na analizę struktury i funkcji cytoszkieletu oraz związek metabolizmu energetycznego z aktywnością ruchową i różnicowaniem komórek. Na początku lat 80. rozpoczęli pracę mgr Krzysztof Reiss (dr w 1988 r., hab. w 1998 r.; obecnie profesor w USA) mgr Zbigniew Pietrzkowski (dr w 1988 r; obecnie w USA) i dr Ewa Zaporowska, a wkrótce potem mgr Beata Wójciak (dr w 1991 r.; obecnie dr B. Wójciak-Stothard, w Wielkiej Brytanii).W latach 80. i 90. kontynuowano współpracę z ośrodkami naukowymi w Niemczech, Wielkiej Brytanii i USA. Profesor Korohoda trzykrotnie przebywał jako wizytujący profesor w Niemczech, dr Jan Kajstura jako stypendysta fundacji im. A. von Humboldta w Niemczech (u prof. J. Bereiter-Hahna), K. Reiss i Z. Pietrzkowski odbywali kilkuletnie staże w USA (u prof. R. Basergi), a dr B. Wójciak w Szkocji (u prof. A. Curtisa). Zakład był odwiedzany przez wybitnych uczonych, takich jak między innymi K. E. Wohlfarth-Bottermanna, A. Giese, A. Curtisa, J. Bereiter-Hahna, L. Wolperta, P. Knauffa, A. Leva i innych. W tym okresie badania koncentrowano na zagadnieniach związanych z regulacją wzrostu i różnicowania komórek zwierzęcych w hodowlach in vitro.

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Odnowienie doktoratu Profesora Włodzimierza Korohody

5 grudnia 2013 r. w  czasie specjalnego posiedzenia Senatu UJ miała miejsce uroczystość odnowienia po 50. latach doktoratu profesora Włodzimierza Korohody. Z tej okazji laudację wygłosił prof. dr hab. Zbigniew Madeja – uczeń profesora Korohody i jego następca na stanowisku kierownika Zakładu Biologii Komórki:
 

Profesor Włodzimierz Korohoda urodził się w roku 1937. W zasadzie już od samego początku w domu swoich rodziców Marii i Jerzego Korohodów miał okazję spotykać wielu wybitnych profesorów. Dość wspomnieć, że pierwszych nauk liczenia udzielał małemu Włodkowi profesor Witold Wilkosz, a profesor Tadeusz Banachiewicz pokazywał swoje obserwatorium i namawiał, aby poszedł studiować astronomię. Nic dziwnego, że jak wspomina sam Profesor Korohoda „niemal zawsze było wiadomo, że kiedyś zajmę się działalnością naukową, nawet jeżeli w szkole niezbyt przykładałem się do nauki". To, że ostatecznie został biologiem, zadecydowało się w roku 1953, kiedy to wraz z klasą maturalną krakowskiego liceum im. Nowodworskiego odwiedził laboratorium Katedry Fizjologii Roślin UJ, gdzie zobaczył przy pracy swojego późniejszego promotora, prof. Jan Zurzyckiego oraz prof. Andrzeja Bajera, który w tym czasie po raz pierwszy na świecie rejestrował na taśmie filmowej pod mikroskopem podział żywej komórki i ruchy chromosomów. To zdecydowało, że wybrał biologię. Po dwóch latach studiów, nosił się co prawda z zamiarem zmiany zainteresowań na nauki ścisłe, ale szczęśliwie przeważył urok pracowni, w której pracował prof. Zurzycki, a która należała do katedry, której kierownikiem był znakomity naukowiec profesor Franciszek Górski. Szczęśliwie dla biologii komórki od nauki nie oderwał również Profesora Korohody sport. Warto tutaj bowiem wspomnieć, że pływał on wyczynowo do roku 1954, ale jeszcze w roku 1955 we Wrocławiu, na mistrzostwach Polski uniwersytetów wywalczył tytuł mistrzowski.

Od rozpoczętych w roku 1954 studiów, poprzez doktorat, habilitację i tytuł profesorski Profesor Korohoda był i jest trwale związany z Uniwersytetem Jagiellońskim. Tutaj w roku 1957 obronił pracę magisterską, a następnie podjął pracę w Katedrze Fizjologii Roślin. Prace doktorską dotyczącą badań elektrochemicznych własności powierzchni komórek podczas procesu różnicowania, a więc w tematyce która do dziś pozostaje aktualna, obronił w roku 1963. Był pierwszym doktorantem profesora (wówczas docenta) Jana Zurzyckiego.
    W roku 1965 otrzymał stypendium The British Council of The Chester Beatty Royal Institute of Cancer Research w Londynie. Dało mu to wyjątkową okazję pracy z wybitnymi uczonymi, którzy wykuwali zręby współczesnej biologii komórki. Pod kierunkiem profesora Ambrose'a opublikował wtedy liczne prace, między innymi w tak renomowanym czasopiśmie jak Nature. W tym okresie ma również niezwykłą okazję bezpośredniego kontaktu z takimi uczonymi jak profesorowie: Abercrombie, Gingell, Wolpert, Hodgkin, Bangham i Curtis.
    Po powrocie do Krakowa zajął się badaniami mechanizmów ruchu komórek oraz zjawiskami transportu przez błonę komórkową, a po habilitacji w roku 1971, badaniami funkcji cytoszkieletu. Tę tematykę badawczą rozwijał również jako stypendysta fundacji Alexandra von Humboldta, gdy pracował w Bonn w Instytucie Cytologii u profesora Wohlfarth-Bottermanna z profesorem Stockemem.
    Całe swoje życie zawodowe Profesor Korohoda poświęcił badaniom komórek zwierzęcych i ludzkich, a w szczególności roli błon komórkowych w regulacji ruchu, wzrostu i różnicowania komórek, badaniom procesów regeneracji oraz mechanizmów patogenezy tkanek i komórek nowotworowych. Czas przeznaczony na tę laudację wymusza konieczność pominięcia wielu aspektów bogatej kariery naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej Profesora Korohody, jednak nie sposób nie wspomnieć tutaj o kilku ważnych wątkach działalności Profesora.
    Prof. Korohoda był organizatorem, a potem w latach 1979-2005 kierownikiem Zakładu Biologii Komórki oraz promotorem w 21 ukończonych przewodach doktorskich. Opiekował się ponad stu pracami magisterskimi. Kilkunastu jego uczniów uzyskało stopień dr. hab. i tytuł naukowy profesora.
    O dokonaniach Profesora Korohody świadczy ponad 150 oryginalnych artykułów naukowych i prac przeglądowych publikowanych w międzynarodowych czasopismach naukowych oraz współautorstwo ośmiu podręczników akademickich.
    Równolegle do pracy naukowej pełnił szereg funkcji. Kierował Instytutem Biologii Molekularnej Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UJ, w trudnych latach stanu wojennego i tuż po nim oraz Radą Naukową Instytutu, w latach 1984-1988. Był członkiem Rad Naukowych Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, Instytutu Biochemii i Biofizyki PAN, Instytutu Fizjologii Roślin PAN oraz Instytutu Fizyki Jądrowej, członkiem Komitetu Cytobiologii, a w latach 1992-1995 jego przewodniczącym. Był również członkiem Komitetu Patologii i Genetyki Molekularnej Człowieka.
W okresie 55 lat pracy naukowej Profesor Korohoda był wielokrotnie wyróżniany rozmaitymi nagrodami. Nie sposób tutaj wyliczyć wszystkie odznaczenia i nagrody. Warto jednak może wspomnieć, że od roku 1991 Profesor jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Od 2007r. jest honorowym przewodniczącym Komitetu Cytobiologii, a od 2011r. honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Biologii Komórki, którego był jednym z założycieli.
    Nie sposób pominąć wysiłków Profesora na rzecz integracji środowiska naukowego. Zainicjował on m.in. współpracę ze środowiskiem lekarskim, która zaowocowała opracowaniem nowych metod hodowli komórek do celów terapeutycznych. Jest to jeden, z wciąż niestety nielicznych, przykładów udanego zastosowania namnażanych in vitro komórek macierzystych i progenitorowych w praktyce medycznej.
    Te suche dane, które pozwoliłem sobie tutaj zaprezentować nie mówią nam jednak tego, co najważniejsze. Nie mówią o wielkiej pasji naukowej Profesora jaką zawsze była i jest dla niego biologia komórki. Mam zaszczyt i przyjemność współpracować z Profesorem już dobrze ponad 20 lat i nie przypominam sobie jednej z nim rozmowy, która wcześniej czy później (a zwykle raczej wcześniej) nie skończyłaby się omawianiem ostatnich wyników jego prac doświadczalnych albo planów na najbliższe eksperymenty. Zawsze w tych rozmowach Profesor starał się zachęcać swoich rozmówców do samodzielnego myślenia powtarzając, że w nauce jakkolwiek by to bolesne nie było, trzeba czasami również myśleć. Bez wątpienia prowadzenie badań naukowych jest dla Profesora Korohody nie tylko sposobem na życie, ale i świetną zabawą. Nie sposób w nim dostrzec żadnych oznak zmęczenia, rutyny czy zniechęcenia – przynajmniej tak długo jak pozostaje przy stole laboratoryjnym. 

Zapewne właśnie ten entuzjazm Profesora powodował, że pod jego skrzydła garnęły się całe zastępy uczniów, z których wielu z powodzeniem rozwija swoje kariery naukowe w kraju i zagranicą na uczelniach o takiej renomie jak choćby Uniwersytet Harvarda, że ograniczę się tutaj do jednego tylko przykładu prof. Jana Kajstury.

Bez wątpienia sukcesy w kształceniu licznych uczniów Profesor Korohoda zawdzięcza również temu, że zawsze starał się wprowadzać w życie zasadę jednego ze swoich mistrzów, o którym jeszcze tutaj nie wspomniałem – Artura Giese, profesora w Princeton i na Uniwersytecie Stanforda, ojca współczesnej fotobiologii i autora znakomitych podręczników znanych również z polskich przekładów. Profesor Korohoda często wspominał, jak w latach 70-tych prof. Giese przedstawił mu swoją zasadę dzięki której 29 uczniów profesora Gise'go zostało w Stanach Zjednoczonych profesorami na uniwersytetach, a ponad 50 uzyskało stopnie doktorskie. Powiedział on wtedy, że „zadaniem profesora akademickiego jest nie tyle uczyć, ale pokazać młodym ludziom czym warto się zajmować, wybrać najlepszych z nich, i jak najmniej przeszkadzać". Bez wątpienia Prof. Korohoda po mistrzowsku wprowadził tę zasadę w życie.

    Na zakończenie chciałbym serdecznie pogratulować i wyrazić nadzieję, że jeszcze przez długie lata będziemy mogli współpracować w prowadzeniu badań naukowych i korzystać z nieocenionych rad Pana Profesora.

Pliki do pobrania
pdf
Zachęcamy do przeczytania artykułu Elżbiety Dziwisz pt. "Szybko to idzie" opublikowanego w Alma Mater